Ιδού ο Νυμφίος έρχεται…

Ιδού ο Νυμφίος έρχεται…

                                                         Του Προέδρου του Συλλόγου Πολυτέκνων Μεσολογγίου και Περιχώρων πρωτ. Ανδρέου Καππέ , πτυχ. Θεολογίας.

Άλλη μια Μεγάλη Τεσσαρακοστή οδεύει προς το τέλος της και φέτος, και σε λίγες ημέρες εισερχόμαστε στην Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα.

Η Αγία μας Εκκλησία, προ αιώνων, όρισε τη Μ. Τεσσαρακοστή ως ένα πνευματικό στάδιο που θα προετοιμάσει τον χριστιανό να ζήσει το πάθος του Κυρίου.

Ο χρυσούς τη γλώσσα, Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, μας λέγει για τη νηστεία πως: <<Καιρός πνευματικής εμπορίας εστί>> και τονίζει πως απαραίτητος συνδυασμός με αυτή είναι η νήψη, η προσευχή, η εξομολόγηση και η ευποιία. Και αλλού τονίζει πως νηστεία είναι: <<το φάρμακο των ημετέρων ψυχών>>, <<είναι μήτηρ των αγαθών απάντων και της σωφροσύνης, και της άλλης απάσης αρετής διδάσκαλος>>.

Σε λίγες ημέρες εγγίζουμε στο 3^ο μέρος του Τριωδίου, το οποίο καλείται <<Μεγάλη Εβδομάς>> από τους πρώτους ήδη χριστιανικούς αιώνες, όπως και εκάστη των ημερών της, δηλαδή Μεγάλη Δευτέρα κλπ.

Το λόγο για τον οποίο εκλήθη <<Μεγάλη>>, μας τον εξηγεί γλαφυρότατα ο ίδιος πατέρας Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος λέγοντας τα εξης: <<Μεγάλην δε καλούμεν την εβδομάδα, ουκ επειδή πλέον έχει το μήκος των ωρών…, ουδέ επειδή πλείους ημέρας έχει…>>, αλλά <<επειδή μεγάλα τινά και απόρρητα τυγχάνει τα υπάρξαντα ημίν εν αυτή αγαθά. Εν γαρ ταύτη ο χρόνιος ελύθει πόλεμος, θάνατος εσβέσθη, κατάρα ανηρέθει, του διαβόλου η τυραννίς κατελύθη… άνθρωποι τοις Αγγέλοις συνεμίγησαν, τα διεστώτα συνήφθη…, ο της ειρήνης Θεός ειρηνοποίησε τα άνω και τα επί της γης. Δια τούτων τοίνυν Μεγάλην την Εβδομάδα καλούμεν, επειδή τοσούτων πλήθος δωρεών ημίν εν αυτή κεχάριστε ο Δεσπότης>>. Μπορεί, λοιπόν, να είναι μικρή στη χρονική της διάρκεια, αλλά είναι μεγάλη για τα μοναδικά στην ιστορία του ανθρώπου γεγονότα.

2014 χρόνια πέρασαν από τότε, και σήμερα βρισκόμαστε πάλι ενώπιον του Βασιλέως Χριστού με τους κλάδους των φοινίκων, για να τον υποδεχτούμε με το <<Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου…>>.

Η Κυριακή των ΒαΪων αποτελεί τη γέφυρα που περνά τον κάθε πιστό από την Αγία Τεσσαρακοστή στην εβδομάδα των Αγίων Παθών.

Ο Κύριος εισήλθε στην Ιερουσαλήμ ταπεινά αλλά και συγχρόνως θριαμβευτικά. Ταπεινά, διότι <<ο έχων θρόνον ουρανόν και υποπόδιον την γην… επί πώλου αλόγου εμετρίασε σήμερον>> και ο τοις Χερουβείμ εποχούμενος και υμνούμενος υπό των Σεραφείμ, επέβη επί πώλου όνου>>. Αλλά και θριαμβευτικά, διότι το πλήθος του λαού τον προϋπάντησε ως βασιλέα.

Την αληθινή νίκη και δύναμη μόνο η ταπείνωση την χαρίζει όπως ο ίδιος ο Κύριος μας διαβεβαιώνει. Είναι το μέσον από το οποίο διεξήχθησαν όλα τα έργα της πνευματικής μας αναγεννήσεως.

Η νηστεία άρχισε με την ταπείνωση του Τελώνου και έκλεισε με την ταπείνωση του Κυρίου, ο οποίος μας άφησε αυτή την αρετή ως οδό για τη Ζωή και την Ανάσταση.

Και εμείς ο Νέος Ισραήλ, περιμένουμε να προϋπαντήσουμε τον Κύριο, ο οποίος έρχεται πράος και ταπεινός να εισέλθει στην Ιερουσαλήμ των ψυχών μας. Περιμένουμε να προϋπαντήσουμε τον νικητή του θανάτου και του Άδου, γιατί δι’ Αυτού και εμείς γινόμαστε νικητές της αμαρτίας.

Οι τρεις πρώτες ημέρες (Μ. Δευτέρα, Μ. Τρίτη, Μ. Τετάρτη), μας προετοιμάζουν για τα Άγια Πάθη και η τάξις των Ακολουθιών είναι ίδια. Η Θεία Λειτουργία των Προηγηασμένων Δώρων, οι καθιερωμένες μετάνοιες, η προσευχή του Αγίου Εφραίμ κλπ.

Τα ευαγγελικά αναγνώσματα του όρθρου αυτών των ημερών κάνουν αναφορές στις τελευταίες διδασκαλίες του Κυρίου, έχοντας ως κεντρικό σημείο την αγωνία της προσμονής της Δευτέρας Παρουσίας. Έτσι τα Άγια Πάθη προμηνύουν συγχρόνως την υπόσχεση για την Ανάσταση και τη Μέλλουσα Κρίση.

Με τις ακολουθείες αυτών των ημερών, η Εκκλησία παρακινεί τον κάθε ένα από εμάς σ’ αυτή την εγρήγορση της αναμονής του ερχομού του Νυμφίου Χριστού. <<Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός…>>. Και πάλι <<Τον νυμφώνα σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμημένον και ένδυμα ουκ έχω, ίνα εισέλθω εν αυτώ. Λάμπρυνόν μου την στολη της ψυχής, φωτοδότα και σώσον με>>.

Η Βασιλεία ανοίχθηκε, ο νυμφών του Σωτήρος είναι έτοιμος και μπορεί να έρθει σε οποιαδήποτε στιγμή, ακόμη και τα μεσάνυκτα. Και εμείς οφείλουμε να είμαστε έτοιμοι με ένδυμα γάμου που θα κοσμείται από τις αρετές και να αγρυπνούμε, όχι μόνο με μια άσκηση εγρηγόρσεως και προσευχής , αλλά και με μια πασχαλινή και εσχατολογική στάση.

Η πτωχεία, η αγάπη και η ταπείνωση του Θεού είναι τα στολίδια τα οποία μας ανοίγουν διάπλατα την θύρα του ευτρεπισμένου νυμφώνος Χριστού.

Σ’ αυτή την προετοιμασία και αναμονή πρέπει να επιμείνουμε λίγο περισσότερο.

Ας προσερχόμαστε στους Ιερούς Ναούς καθ’ όλη την εβδομάδα των Αγίων Παθών ως ευλαβείς προσκυνητές του Βασιλέως Χριστού, κατά την οποία θα ζήσουμε τα συνταρακτικότερα γεγονότα του κόσμου.

Ο ίδιος ο Θεός ταπεινώνεται ως άνθρωπος, υπομένει ύβρις και χλευασμούς, κακοποιείται και σταυρώνεται για χάρη ολόκληρης της ανθρωπότητος. Ο άνθρωπος αρνήθηκε τον Παράδεισο με την παρακοή των πρωτοπλάστων. Τώρα ο Παράδεισος που είναι ο ίδιος ο Χριστός έρχεται στον άνθρωπο.

Ας Τον ακολουθήσουμε με ειλικρίνεια, ταπείνωση, μετάνοια και συντριβή, ώστε συγκινημένοι να συμπαρασταθούμε στο μαρτύριό Του, να γονατίσουμε μαζί Του στη Γεσθημανή, να Τον συνοδεύσουμε ανερχόμενο προς τον Γολγοθά, να Τον αντικρύσουμε υψωμένο στο Σταυρό και να Τον υμνήσουμε ως Βασιλέα θριαμβευτή, ως Αναστάντα και νικητή του θανάτου και του Άδου.

Καλή Ανάσταση!